insan olmak ...hiç kolay degil.adını sanını duymadıgın okullara uç beş kuruş yardım ederek gonlunu avutmak hiç degil.İnsan olmak...once en yakının olan ,anana babana ,akrabalarına el uzatmak,hatırını sormak yurekten ilgilenmek demek..Yuce gonullu bir birey olabilmek bir takım faturalar gerektirir hayatta..bazen aman o kırılır bu gucenir dememektir insan olmak..gercegi gormektir..risk almaktır..karşılık beklemeden iyilik hali içinde olmaktır.her insanın zor zamanları olur hayatta..bu zor zamanlarda kim el uzatmışsa ..o kişi hiç bir zaman unutulmaz...meger ki o el yedi kat yabancılardan istemek zorunda olmasın..şimdi herkes elini vicdanına koysun ....ve hayatta ki zor zamanlarında ...ona kimler el uzatmış duşunsun...İNSAN OLMAYI DENEYELİM ,BİR GUN HEPİMİZE LAZIM OLACAK ÇUNKİ...