Beni en çok panige surukleyen duygumun korku oldugu ,gerçegi ile yuzleşmeye ,çalıştıgım şu gunlerde.....İşe once en çok nelerden korktugumu listelemekle başladım...işte kişisel korku listem:
Terkedilmek
Yakınlarımı kaybetmek
Yalnız kalmak
Yaşlılık
evet ....benim korku listebaşı ,larım bunlarmış meger.....Sonra ,ilkinden başladım,neden terk edilmekten korkuyorum?
Çunki:çocukluk çagımda terk edildim.
Bu duyguyla ilgili kotu anılara sahibim,ama :artık çocuk degilim.....Yetişkin bir kadınım...ve kendimden artık yalnızca kendim sorumluyum...O yıllarda ki kotu anıların ,beni hala etkilemesine izin vermem dogru degil.Zordu evet. Ama çocuk aklım ve duygularımla , ve ALLAH ın yardımı ile o gunleri atlattım.. Terk ediliş ile ilgili bir yıgın acı duygu yaşamış olmak çok dogal...ama hala geçmiş de yaşamak,o olumsuzlugu devam ettirmek degil de nedir?... Bu terk ,kendi gerçek ailemle yaşamak zorunda kalacagım turlu zorluktan ,beni bir şekilde kurtarmıştır belki.....Meseleye bugunden geriye dogru bakarak.......Çocukluk ,gençlik ,yılları içinde.......nasıl ayakta kaldıgımı duşundugum zaman...BENİ OLDURMEYEN ŞEY ,GUÇLENDİRİR.....diyorum......Samimi yapım,içtenligim,dogal oluşum,kendimi ifade ederken ki gerçekçi tavrım,ogrenme merakım,iyi bir kitap okuyucusu oluşum,TANRI inancım,mizah yetenegim,kendimle ve kusurlarımla dalga geçişlerim, cesaretim,degişimden korkmayışım,aşk a olan inancım,sevgiye olan sonsuz baglılıgım,fedakar kişiligim,iyimserligim,kotuluge prim vermeyişim,hatalarımdan ders alma bilincim, her şerde bir hayır vardır bakışım...........Sayesinde,kendi kişisel tarihimde yol aldıgımı ........sevildigimi,deger verildigimi,guvenildigimi ve pek çok degerli yaşamsal armaganla odullendirildigimi anladım.....Bilgisizlikten,dogru rehberlerle karşılaşmamış olmaktan dolayı yanlışlarım ve hatalarım oldu ,bu yolculukta...Fakat ,her yanlışın her musibetin,benim iyiligime ,benim gelişimime bir katkı sundugunu fark ettikten sonra......geçmişimle, barışmayı ,onu geçmişte bırakmayı başardım....Bugun ve şu yaşımda .....artık terk edilmekten korkmuyorum,terk edilişe neden olan sebebler ustunde duşunup ,kendi kusurlarım hakkında tarafsız ve suçlamadan duşunuyorum....karşı tarafın da dikkatini ,ilişki içindeki her iki tarafında eksik oldugu yonler hakkında duşunmeye davet ediyorum....Onemli olan ,çeşitli ruhsal yorgunluklarla yanlış kararlar verip sonra pişman olmaktan ,oncelikle kendimi korumak....yola birlikte devam edilecekse eger......deger verme ,takdir etme,suçlamama,yargılamama,anlayış ,içinde olmak gerçegini anlatıyorum hem kendime her yorulan kişiye.....Eger tum çabalara ragmen :olamıyorsa ....İNSAN olarak el sıkışıp ,herkesin kendi yoluna devam etmesini ,geçirilen acı tatlı gunler için buyuk bir teşekkuru her iki kişininde hak ettigi duşuncesini ,içselleştiriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder