Prens Sidharta (BUDHA)

Prens mutlu bir yaşam surmekteymiş.Yeryuzunde acı diye birşeyden habersizmiş;yaşlılık hastalık olum nedir bilmiyormuş.Alnına yazılı gun gelip çattıgında arabasına binmiş sarayın kuzey kapısından dışarı çıkmış.Bir zaman gittikten sonra o gune kadar gordugu hiçbir şeye benzemeyen bir yaratıga rastlamış;beli bukulmuş saçı dokulmuş yuzu buruş buruş bir yaratıkmış bu.Bastonuna dayanarak guçlukle yurumekteymiş.Prens arabacısına sormuş kim bu insan musveddesi diye.Arabacı da demiş ki;Yaşlı adamın biri:yaşarsak hepimiz boyle olacagız.Uzatmayalım prensin kafası karmakarışık olmuş.Tekrar saray dışına çıkınca bu kez cuzzam hastalıgına yakalanmış yuzu gozu yamru yumru bir adam gormuş;insan kılıgından çıkmış olan bu adamın kim oldugunu sormuş.Arabacısı demiş ki;Hasta bir adam yaşarsak hepimiz bir gun boyle olacagız.PRENS tekrar dışarı çıktıgında birilerinin taşımakta oldugu bir adam gormuş.Adam derin bir uykuda gibiymiş yuzu bembeyazmış.Arabacısına sormuş kim bu diye.Arabacı demiş ki ;bu adam olmuş suremiz dolunca hepimiz olecegiz.Prens buyuk bir umutsuzluga duşmuş.Uç korkunç gerçegi ogrenmiş bulunuyormuş artık.YAŞLILIK  HASTALIK OLUM.Saraydan dorduncu kez çıktıgında ise neredeyse çırılçıplak bir adama rastlamış ama adamın yuzunde dingin bir anlatım varmış.Prens adamın kim oldugunu sormuş.demişler ki ;bu adam bir çilecidir;dunyadan elini etegini çekmiş eksiksiz bir mutluluga erişmiştir.O gune kadar gorkemli bir hayat surmuş olan prens de dunyadan elini etegini çekmeye karar vermiş.Fakat BUDA cılıkta çileciligin ancak yaşam denendikten sonra sonra gerekli olabilecegine inanılır.İşe dunyadan elini etegini çekerek başlamak yanlıştır.İnsan yaşamını son damlasına kadar arındırmalı yaşam denen yanılsamayı iyice tanımalı bu yanılsamayı ancak ondan sonra yadsımalıdır.