Veda....

Yarın veda ediyorum İstanbul a.......sanki hep burada ,yaşamışım duyguları içinde....kalabalıgı,guzelligi,yoran ve dirilten ,koca İstanbul....asırlık gungormuş ,çınarlarına,vuruldugum .....bogazın lacivert sularında duşuncelere daldıgım........Burgaz da ,ada yalıtılmışlıgını,insanın ,yalnızlıgını,herbirimizin ayrı ayrı ,adalar dan,oluştugumuzu,hissettigim,guzel şehir.....İstanbul.......gidiyorum ,sıgındıgım kucagından.....agladıgım ve avundugum gecelerinden uzaklaşıyorum artık.....seni sevdigimi ,bilmeni isterim......alışabilirim sana ,kolay olmayacagını bildigim halde.....Zor kadınsın !!!!bilirim.ama  ,sana deger ,onunde diz çokmeye deger.Kendi şehrim ,benzemez sana......evet ,denizi vardır ,çok şukur!!!fakat ,sen ne kadar çalışkansan,o ,o kadar tembeldir!!!havası ,diriltmez insanı,aksine uyuşturur zamanla.....Boşver !!!dersin.......sonra yaparım dersin!!!ertelemeler şehridir ,İzmir............Cuceler şahı!!!!çokbilmiş ,sevimli,oyuncu,guduk......Ruhu vardır oysa......çok zengin bir ruha sahiptir.....ama korkaktır,çekingendir,rahatını bozmak istemez hiç......Cesur gibi davranır .....fakat ,anca ,son anda,gosterir yurekliligini.......Başına ,yıldırım !!!!duşunce ,uyanır ,tatlı uykusundan.....O vakit ,çıkar ,içinden,uyuttugu bilgelik,olgunluk,onur........hep çocuk ,kalınmayacagını ,farkeder ansızın......Yaşına ve gerçek ruhuna koşturur ,son hızla.......Ozlemedim İzmiri. kustum ona..oysa ne çok severdim,tatlı imbatında kafa çekmeyi.........kumru sesleriyle uyanmayı.......gundelik ,sıradan telaşını......kolayca yetişivermeyi ,her semtine......mandalin bahçelerini........tek tuk ve sahip çıkılmamış,rum evlerini.....Orta halli oluşunu,tevazu sahibi oluşunu,horlamadıgını kimseyi,ama,içten içten ,kuçumsedigini......Bir ben bilirim !!!!onun ,ne   k..........tak !!!oldugunu.......Şimdi hiç bilmiyorum,o şehre varınca,ne hissedecegimi?Evim orada.....bahçem,çiceklerim,gucendigim,kırıldıgım ,orada.......Bildigim,tanıdıgım ,yıllarım orada........acılarım ve sevinçlerim ,saklı ,havasında,suyunda......izlerim var ,adımlarım sokaklarında........çok şeyim kaldı o şehirde........duygularım kaldı............incinmişligim,cesaretim ,boyun egmişligim kaldı.......Korkuyorum o şehirden biraz........yine uyuşurmuyum bakınca gozlerine?alışırmıyım sıradanlıga?anlamsızlıga? Yoksa butun iş bendemi saklı?kendimdenmi korkuyorum yine? yoksa tembellige alıştımmı farkına varmadan?yaşlandımmı yoksa?cesaretimi kaybedermiyim tekrar?YENİLİRMİYİM şehre,kendime??MIŞ gibi ....Muş ,gibi,Miş ,gibi?????HAYIR!!!HAYIR!!!ASLA........Nerede olursam olayım .....hangi şehirde,kasabada.......sevmedigimi ,severmiş gibi davranmayacagım .içime sinmeyeni ,sinmiş gibi davranmayacagım.Uymayanı ,silip atacagım yaşantımdan......Ruhum,duygularım ve aklım,neyi anlatıyorsa bana......onu dinleyip ,duşunecegim....Kendime VEDA ,etmeyecegim.......huzur ve anlam ,ne şehirlerde saklı,ne de kişilerde......herşey kendimizi anlamakta gizli.....anlamaya çalışacagım.......