Yeniden başlasın...

Sisler içindeki İstanbuldan,geçmişe ve bugune bakmak....kendi kuçuk tarihim....bir zerrenin tarihi...benim yaşıma gelip de mutlu umutlu uyananlar varsa eger,tanımak isterdim o insanları?yanlış anlaşılmasın,umutsuz degilim...mutlu??mutluluk nedir ki zaten??kendimizi iyi guçlu hissettigimiz anlar...Oyle çok yıpranmışım ki yorgunluk var uzerimde...ama yorgunluga ve geçmişe yenilmeye hiç niyetli degilim dogrusu.Neden yazıyorum bu kelimeleri boyle uluorta??neden bir kagıda yazıp sonra da fırlatıp atmıyorum?çunki biliyorum bir ben degilim boyle hisseden.....Kendime yardım etmeye çalışırken.....belki hiç tanımadıgım birilerine,birşeyler soyluyorumdur.....VE bana iyi gelen ,belki bir başkasına minicik bir pencere aralıyordur hayatında.....Etrafımda ki oksijeni çogaltmaya çalışırken....belki benimle beraber nefessiz kalanlar......aralamaya çalıştıgım pencereden içeri dolan ,taze ve temiz havadan,nefeslenecekler bir parça......Buna hakkımız var!!!yaşamaya ,degerli bir insan olarak yaşamaya hakkımız var....Belki bugune dek farkında olamadık.Bizi uzmelere yormalara ...........izin verdik.Belki biz de uzduk bi yıgın insanı.............surat astık.........kalp kırdık.......ofkeli davrandık.....Çunki kendimizi hiç iyi hissetmiyorduk!!!!kendimiz mi????oyle biri hayalet gibi geziyordu ortalarda!!!!ofkeli ve kalbi kırık bir hayalet................Hayalet gibi davranmak işimize bile geliyordu belki kimbilir????zormuş İNSAN olmak.......insanca davranmak......tum kırık dokuk ve etrafa saçılmış.........ve hepsi bizden birer parça olan,iyi kotu anılara sahip çıkmak......evet onlar bana AİT demek zormuş......YENİDEN BAŞLAMAK........insan olarak devam etmek hiç kolay degilmiş meger.....hayaletlerden ve geçmişin hortlaklarından yakayı kurtarmak .......ben kendi adıma,çok sıkıldım eski hayalet halimden.ŞİMDİ.....bu zamanda.......ve herşeye ragmen.....umudumu bir an bile kaybetmeden......HAYAT..........yeniden başlasın.......