Belki...

Belki umit etmek istiyoruzdur.,her turlu umutsuzluga ragmen..belki korkuyoruz dur o son sozu duymaktan.Belki insani zaafların hayatları nerelere savurdugunu gordugumuz için ,artık guvenemiyoruzdur kimselere.aşk adına..sevda adına..Beklemenin ve sabırın aptallık olarak goruldugu bir çagda yaşıyoruz maalesef.Hele onur,gurur,haysiyet dedik mi çil yavrusu gibi kaçışıyor insanlar etrafdan.Varsa yoksa duşunmeden verilen kararlar.tepkisel davranışlar..KİMSENİN BEKLEMEYE VE ÇİLE DONEMİNİ sabırla sessizce,Allaha guvenerek geçirmeye niyeti yok gibi gorunuyor.Oysa kimsenin kimseden gittigi falan yok..donecegi de yok. Neyi gerçek anlamda sevmiş isek deger vermiş isek,emek vermiş isek...O    kişi uzaklaşmış gorunse dahi ,bizim içimizde olecegimiz gune kadar yaşamaya devam eder.Artık ayrılıga dahi inanmıyorum ...insan sevdalandıgı kişi olse dahi onun bir yerlerde yaşadıgını,boyut degiştirdigini hisseder.AH!!bu sabırsız yuzyıl..bu gunubirlik ilişkiler..bu maymun iştahlılık,bu bile bile gitmeler...DONMEK istemeler..donunce bıraktıklarını aynı yerde bulamayışlar..ofkeye ,sabırsızlıga,yenilmeler..Yeni bir ogrenişin zorlugu.eskinin kaybolup gitmesi ufukta.Eski alışkanlıkların depreşmesi,amannn!!!olursa olur demeler!!kızgınlık hatta.Zordur beklemek..sarsıcıdır degişmek...yeni alışkanlıklar ,dogru davranışlar geliştirmek yorar insanı.Ama bir sure yoruluruz...DOGRU ,ASİL,SOYLU,İYİLİK ,MERHAMET,SABIR,GUVEN,İNANÇ,TESLİMİYET,RAZI OLMA,BEN EGOSUNDAN VAZGEÇME,SEN E YURUME..TUM BU GUZEL DUYGULARI KALBİNİN EN DERİNİNDE HİSSETME..yaratılmış her ne varsa onlarla bir hissetme kendini.herkese kendine verdigin degeri verme.(kendimize ne denli deger veriyoruz?once ve hep bunu duşunme)soz ile yazı ile şarkı ile uzatılan elin farkına varmak.Kendini ve kimseyi suçlamadan duşunmek..anlamak ..anlamak..anlamak...Belki zehiri şerbete donuşturur?inanmak,guvenmek anlamak bizden..tek yardım..ALLAH tan...