Can takıntısı..

Aslında canım sıkılmıyor..evin sessizligi ,televizyonsuzlugu belki garibime giden.onca gurultulu gunlerden ,yıllardan sonra bu sessizlik alışık olmadıgım bir ses.Çıkıp sokaklarda dolaşsam hava soguk,karanlık.Acaba insanmı ozluyorum konuşacak?o da degil gibi.ne oldugunu bildigim birşey degil bu.Sanki seyahat etmek istiyorum hiç bilmedigim kentlerde dolanmak..orman ,kar,dumanı tuten kuçuk ev goruntuleri..ya da bir deniz kıyısı..kış degil ama..ılık bir sonbahar olsun..yuzeyim hatta ,uzaklaşayım kıyıdan,az insan olsun kıyıda..sevimli ve meraklı emekliler olsun..bebekli anneler..şişko sevimli bebek yuzlerini izleyeyim çayımı yudumlarken..agucuk!!!yapayım gulerek onlara..içim sevgiyle dolsun o melek yuzlere bakarken...kitapsız olayım bugun..kayıtsızca etrafda gezdireyim gozlerimi..kulaklarımda dalga sesleri olsun..sevdigim olsun yanımda.Guldursun beni..yetecek kadar param..verecek sevgim olsun..Hiç bir şey sormasın bana..bende merak etmiyeyim hiç bir şeyi..Az konuşalım ,denizin maviligine bakarken ,havanın guzelliginden soz edelim..tek derdimiz bu olsun...can takıntısız olsun..can rahat olsun..can cananı ile olsun..belki seyahat bile gerekmez..bilmiyorum.